Activistische wortels van de jaren 90: Duitsland exporteerde regels, geen hout.

Duitsland exporteerde geen hout. Duitsland exporteerde normen.

Het oorspronkelijke idee was simpel: "consumenten het vertrouwen geven dat houtproducten afkomstig zijn uit duurzaam beheerde bossen."

Maar het model ontwikkelde zich snel:

• NGO's hebben de normen vastgesteld.
• De audits controleerden de vergunningen.
• Europese toezichthouders bepalen de nalevingscycli.

Fabrikanten uit Latijns-Amerika – die geen bossen bezitten of de bosbouwketen controleren – hebben in dit systeem nooit een stem gehad.

Expansiefase (2000-2020): De geboorte van de compliance-industrie

Wat begon als een klein milieuvriendelijk label, groeide uiteindelijk uit tot een wereldwijde bureaucratiewat vereist:

• Continue controles
• Licentievernieuwing
• Traceerbaarheidsdocumentatie
• Interpretatie door de consultant
• Quota's worden berekend op basis van volume, niet op basis van risico.




De luierindustrie in Latijns-Amerika groeide. Maar daarmee stegen ook de inkomsten die rechtstreeks van Latijns-Amerikaanse fabrikanten naar Duitsland stroomden.



Voor OEM-C's werd dit een onzichtbare productiviteitsbelasting.

Europese regelgeving vastzetten (2025-2026): Het activistische model wordt wet

Europa heeft zijn milieuwetgeving aangescherpt. Het activistische kader van de jaren negentig werd geïntegreerd in:

• Ontbossingsvoorschriften
• Regels voor digitale traceerbaarheid
• Verplichte risicobeoordelingen
• Geolocatievereisten

Hoewel LATAM-luiers binnen Latijns-Amerika worden verkocht, octopus toeleveringsketen Ja, het is onderworpen aan deze Europese regels. Daarom, Latijns-Amerika betaalt uiteindelijk voor een systeem waarover het geen controle heeft..

Europa stelt de regels op. Latijns-Amerika betaalt de rekening.

Waarom de last op Latijns-Amerika terechtkomt

De administratieve basis bevindt zich in Duitsland. Het tariefsysteem is in Duitsland ontworpen. Het auditsysteem opereert vanuit Europa.

En toch:

• LATAM betaalt 100% van de terugkerende kosten.
• LATAM absorbeert de premies van de octopus.
• LATAM verzorgt de documentatie.
• LATAM kampt met vertragingen, boetes en hercertificeringen.

Voor een fabriek die 50 tot 100 miljoen luiers per maand produceert, werkt dit als een belasting op de 1,5% tot 3% van hun omzetHet betreft geen overheidsbelasting, maar een buitenlandse administratieve kostenpost.

Wat de Latijns-Amerikaanse industrie tegenwoordig de "Duitse boomtaks" noemt.

De "Duitse boomtaks" is geen formele belasting. Het is de cumulatieve financiële impact van het werken met op bomen gebaseerde invoer:

• Quota's gebaseerd op gecertificeerd volume
• Audits en consultants
• Het waarborgen van traceerbaarheid
• Octopus neven
• Jaarlijkse licentiekosten




Alles veroorzaakt door één enkele factor: de aanwezigheid van boomvezels.




Het systeem onttrekt jaarlijks miljoenen aan producenten in Latijns-Amerika, zonder de lokale bossen, industrieën of gemeenschappen in die regio te verbeteren.

De structurele oplossing: Invoer zonder boomstructuur

TreeFree Core en ecoVerified kunnen geen bosbouwvoorschriften met zich meebrengen.

Dat betekent:

• Geen aanvullende documentatie
• Zonder audits
• Geen verlenging van vergunningen
• Zonder verwanten van octopussen
• Geen Duitse boombelasting

Geen bomen = geen administratieve lasten.

LATAM handhaaft zijn productiviteit, winstmarge en concurrentievermogen.

TreeFree Core transformeert een 30 jaar oud probleem in een industrieel voordeel voor de regio.